โดนัท (the end)

สายตาคมหันไปมองคนข้างๆที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาพิมพ์ข้อความในโทรศัพท์จนไม่รับรู้เลยว่าตอนนี้รถของเขาเคลื่อนตัวมาจอดที่หน้าบ้านแล้ว

ฟอดดด

"หึ้ย อะไรเนี่ยน้ำชา อื้อออ" เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยความตกใจที่ถูกสูดดมที่แก้มขวาได้ไม่กี่คำก็ต้องเปลี่ยนเป็นเสียงครางหวาน เมื่อคนที่ประจำตำแหน่งคนขับปลดเข็มขัดนิรภัยของตนแล้วโน้มตัวเข้ามาหา จมูกคมซุกไซร้ลำคอขาวสลับกับริมฝีปากบางที่พรมจูบ ดูดดึง โลมเลียไม่หยุด

"ไม่สนใจกันดีนัก"

"งื้ออออ ถึงบ้านแล้วหรอ"

"ครับ อยากคุยต่อก็คุยไปนะ" เสียงทุ้มพูดออกมาเท่านี้แล้วแล้วฝังใบหน้าลงไปยังซอกคอขาวต่อพร้อมสอดมือไปใต้เสื้อลูบไล้แผ่นหลังอีกคน มือขาวพยายามพิมพ์ข้อความเช่นเดิม แต่ช่างลำบากขึ้นเหลือเกิน

"ด..เดี๋ยว ข้ามมาทำไมเนี่ย หนัก" โดนัทเอ่ยถามอีกคนที่อยู่ดีๆก็ข้ามฝั่งจากที่นั่งคนขับมาอยู่บนตักตน

"ลูกพี่ตื่น"

"งื้อ พี่อึดอัดเข้าบ้านกัน" ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงก่ำเมื่อถูกคนบนตักมองต่ำลงมาบริเวณกางเกงที่นูนขึ้น หนำซ้ำนิ้วเรียวยังซุกซนลูบบริเวณนั่นวนไปมาอีกต่างหาก

"เดี๋ยวผมปลดให้"

"แง้ ไม่ใช่อึดอัดอย่างนั้น"

"แน่ใจหรอครับว่าไม่ใช่"

"น้ำชาาาา โอ๊ะๆๆ" โดนัทอุทานออกมาในตอนที่เบาะของตนเอนราบจนสุดแบบไม่ทันได้ตั้งตัวจนโทรศัพท์ในมือร่วงหล่น แถมยังปรับเลื่อนไปข้างหลังอีก

"จะสนใจผมได้ยังครับ"

"แปปนึงๆ คุยกับเค้กกับยิ้มอยู่"

"อ่า ได้" ถึงจะ23แล้วแต่กับเรื่องนี้ น้ำชาถือว่าเป็นเด็กเอาแต่ใจอย่างที่สุด เมื่อคนรักของตนไม่สนใจ ก็ต้องเรียกร้องความสนใจ น้ำชาคุกเขาลงบริเวรที่วางเท้าที่กว้างกว่าเดิม ก้มลงใช้ฟันคมกัดซิบกางเกงคนตรงหน้าแล้วรูดลงในทันที มือหนาลูบวนที่กางเกงในเล็กน้อยก่อนจะงัดสิ่งที่แข็งขืนภายในออกมา

"เฮ้ยยย ด..เดี๋ยวมีคนมาเห็น อื้อออ" ร่างขาวสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อถูกริมฝีปากบางนุ่มจูบลงตรงส่วนปลายต่อด้วยปลายนิ้วหัวแม่มือที่กดลงตรงนั้น แล้วหมุนวนช้าๆ จนเริ่มมีน้ำใสๆออกมา

"ใครจะมาเห็นกัน บ้านพี่อยู่สุดซอยนะพี่นัท แล้วรถผมก็ฟิล์มดำ เปลี่ยนบรรยากาศหน่อยนะครับ พี่เป่าเทียนผมไปแล้ว ให้ผมเป่าเทียนพี่บ้างนะ" น้ำชาเอ่ยออกมาพร้อมๆกับขยับมือตนขึ้นลงเป็นจังหวะ

"งื้อ เด็กบ้า อื้อออ" มือขาวโยนโทรศัพท์ทิ้งไปเบาะหลังทันทีที่ตัวตนของตนถูกริมฝีปากบางครอบครอง แต่น้ำชาเพียงขยับขึ้นลง5-6ครั้งเท่านั้นแล้วถอนริมฝีปากออก

"ย..หยุดทำไม"

"ยกตัวขึ้นหน่อยครับ"

"หือ" ไม่ปล่อยให้สงสัยนาน น้ำชาคล้องแขนไปด้านหลังพยุงเอวบางให้ลอยขึ้นก่อนจะแทรกตัวลงไปนั่งกับเบาะแทน ไม่รู้ว่าน้ำชาแอบปลดกางเกงของตนตอนไหน แต่สิ่งที่อยู่กลางลำตัวเขานั้นได้ตั้งชันเหมือนจะบอกว่าพร้อมแล้ว

"วางลงมานะครับ อื้ม อย่างนั้น" มือหนาประคองเอวบางให้ค่อยๆวางตัวลงมาครอบครองตัวตนของเขาช้าๆจนสุด

"อ่าส์ นอนทับผมมาเลย เอนมาครับ อ่าๆๆ" น้ำชาถอดเสื้อของตนตามด้วยเสื้อคนบนตักออกก่อนจับให้เอนนอนราบกับเบาะมากับตน ลูบไล้ไปไปทั่วเรือนร่างขาว ลูบวนรอบสะดือบ้าง ผลัดกับสะกิดยอดอกชูชันบ้าง และเริ่มขยับสะโพก

"อื้อออออ อ๊ะ อ๊ะ อื้อออ" โดนัทครางออกมาตามจังหวะที่ทั้งสองโยกไปพร้อมกันอย่าเนิบนาบ

"พี่นัท อ่า อ่าา" มือหนาข้างนึงคว้าแท่งร้อนที่ตนค้างไว้แล้วขยับขึ้นลงให้

"น้ำชา เร็ว"

"ใกล้แล้วหรอครับ"

"อื้อ..ใกล้แล้ว อ่า ซี๊ด"

"อ๊า พี่นัท อ่า ๆๆๆ พี่..เซ็กซี่อีกแล้ว" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาด้วยความกระเส่าเมื่อตาคมหันมองใบหน้าหวานข้างๆ ริมฝีปากแดงที่เอ่ยเสียงหวานออกมาช่างได้อารมณ์เหลือเกิน

"น้ำชา อื้อ อ๊ะๆๆๆๆ อ่าส์" ร่างขาวกระตุกเกร็งก่อนจะปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเต็มมือหนา

"อื้มมมมมม" น้ำชาใช้มือข้างที่ว่างอยู่ประคองใบหน้าหวานให้หันมาจูบกับตน สอดแทรกปลายลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากอย่างดูดดื่ม พร้อมๆกับโยกสะโพกตนให้เร็วขึ้นจนรถทั้งคันโยกไปตามจังหวะของทั้งสองคนจนเหมือนจะพัง

"อ..อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงหวานครางถีๆ ในตอนที่มือหนาทั้งสองข้างกอดรัดเอวตนจนแน่น ใบหน้าคมฝังที่ไหล่ขาว แล้วกระแทกกระทั้นสะโพกตนอย่างสุดแรงและเร็วกว่าที่เคย

"อ่ะๆ อึอ่าาาาาา"

"อึ๊ก" เสียงของโดนัทบ่งบอกได้ถึงความจุกแต่สุขสมกับการกระแทกครั้งสุดท้ายพร้อมกับการปลดปล่อยของน้ำชา

"ผมหวังว่าพี่จะชอบวันเกิดปีนี้นะครับ" เสียงทุ้มปนเสียงหอบเอ่ยออกมาพลางกอดรัดคนด้านบนให้แน่นกว่าเดิมและพรมจูบไปที่ไหล่ขาวเนียนอย่างรักไคร่

"อื้อ พี่รักเรานะน้ำชา"

"ผมก็รักพี่ครับ..พี่นัท"

ความคิดเห็น