"อื้อ ยอมแล้ว เอาเลย เอาให้สมกับเจ็ดเดือนที่โก้อดทนมาเลย"
ได้ยินดังนั้นมือหนารีบกระตุกกางเกงคนรักให้หลุดพ้นในทันที มือข้างหนึ่งประคองใบหน้าหวานให้มารับจูบ อีกข้างคลำไปทั่วช่วงล่างที่เปล่าเปลือยบีบเค้นไปทั่วด้วยความคิดถึง
"โก้อยากค่อยเป็นค่อยไปนะเค้ก แต่ไม่ได้จริงๆ"
"เอาเหอะ เอาแบบที่โก้อยากเลย"
ใบหน้าคมกระตุกยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าคนรักเต็มไปด้วยอารมณ์ความต้องการที่กำลังปะทุเช่นเดียวกับเขา ริมฝีปากบางกดจูบลงอีกที ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกันในโพรงปากควานหาน้ำหวานเหมือนไม่ได้ลิ้มชิมรสมานานแสนนาน ก่อนจะผละออกมายกขาขาวขึ้นพาดบ่าก้มลงเลียช่องทางสีสวยให้อย่างรีบร้อน
"อ๊ะ โก้ ไม่เอานะ"
ร่างขาวพยายามขยับถอยหนีแต่ช่างยากเหลือเกินเพราะขาตนถูกล็อคจนขยับไม่ได้
"อยู่เฉยๆ โก้ไม่อยากให้เค้กเจ็บมาก"
เพราะอุปกรณ์ต่างๆอยู่บนห้อง โกโก้จึงใช้น้ำลายตนเป็นสิ่งหล่อลื่น โลมเลียจนทั่วอย่างไม่รู้สึกรังเกียจ ตามมาด้วยนิ้วเรียวที่ค่อยๆแทรกเข้าไปขยับขยายช่องทางหลังคนรักให้เปิดทางออก
"อ๊า ก.. โก้ อย่า มัน.. อื้อออ ส.. เสียววว" คัพเค้กปล่อยเสียงครางหวานออกมาขณะคนรักตนกระดิกนิ้วทั้งสามที่อยู่ภายใน
"เอาเลยนะเค้ก"
โกโก้เอ่ยขึ้นพร้อมถอดกางเกงตนออกให้พ้นทาง ไล่จูบตั้งแต่หน้าท้องแบนราบ รอยแผลผ่าคลอด ขึ้นไปที่เนินอก ต้นคอจนถึงริมฝีปากอีกครั้ง
"อื้อ.. "
เมื่อได้คำตอบมือหนาจับร่างขาวพลิกคว่ำหน้าทันที คัพเค้กวางใบหน้าตนซบพื้นนุ่มยกสะโพกรอความแข็งขืนที่มาจ่อปากทางเข้าแล้ว โกโก้สอดแท่งร้อนเข้าแบบรวดเดียวสุดและเริ่มออกแรงกระแทกในทันที
"เค้ก.. อ๊าส์ ทำไม.. ม.. มันแน่นอย่างนี้ อ่าส์ โครตตอดเลย อื้ม"
"อื้อ.. ก.. โก้ แรงๆเลย"
ได้ยินดังนั้นโกโก้จึงกระแทกเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง จับเอวบางให้กระแทกสวนเจ้ามาในทุกจังหวะ และเพิ่มแรกหนักขึ้นทุกทีๆที่ได้ยินเสียงคราง
"อ๊ะ โก้ อ๊ะะะ อ๊ะๆๆ ต.. ตรงนั้นแหละ.. อ๊ะ ซี๊ด"
"อืมมมม ตรงนี้หรอครับ อ่าๆๆๆ"
"ซี๊ดส์ โก้ อ๊ะ อ๊ะๆๆๆๆๆๆ"
โกโก้เพิ่มแรงกระแทกเข้าไม่ยั้งเมื่อรู้ว่าตนโดนจุดกระสันของคนรักเข้าซะแล้ว ยิ่งกระแทกแรงมากขึ้นร่างคุณแม่ยิ่งเคลื่อนไปจนหัวชนกับคอก มือขาวค่อยๆจับซี่กรงยันตัวขึ้นและจับคอกยึดเหนี่ยวไว้
"อ๊าส์ โครตดีเลยหว่ะเค้ก ซี๊ดส์ อ่าๆๆๆๆ"
เอ่ยออกมาด้วยเสียงกระเส่าพร้อมสอบสะโพกสวนกระแทกสุดแรง และถี่ยิบ
"ร.. แรง.. อ.. อ... อีก อ๊ะะะะ อ๊ะๆๆๆ.. ดี.. อ๊ะๆๆๆๆ"
"ครับ..ร..รับทราบ อ่าาา อ่าๆๆๆๆ"
"อ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ะ! โก้!!"
เสียงหวานร้องดังเมื่อแรงกระแทกที่คนรักส่งมาถึงตนทำให้คอกที่เขายึดเกาะพังล้มลง
"เค้ก! อ่ะๆ ย.. หยุดไม่ได้ โก้หยุดไม่ได้ จะเสร็จแล้ว อ๊าๆๆ"
โกโก้จับแขนขาวสองข้างให้คนรักยืดตัวขึ้นเพื่อที่หน้าจะได้ไม่ทิ่มลงใส่คอกที่พัง กระชากเสื้อออกจากร่างขาวก่อนจะจับให้คนรักเอนพิงลงมาที่อกตน สองมือเอื้อมไปข้างหน้าขยำหน้าอกสลับบี้เค้นตุ่มไตสีชมพูอย่างสนุกมือ ช่วงล่างก็กระแทกกระทั้นเข้าไปแรงๆจนร่างขาวตัวโยก ช่างดูสวยงามจริงๆ
"อ่ะ อ๊าาา ขยำแรงๆ อ๊ะะะ"
"ม ไม่ไหวแล้ว ค.. เค้ก.. เค้ก! อ๊าสสสส์"
ร่างหนากระตุกเกร็งปลดปล่อยความอุ่นแผ่ซ่านเข้าในกายขาวทุกหยาดหยด ก่อนจะทิ้งตัวนอนแผ่ลงทับซากคอกที่ล้มระเนระนาดพร้อมจับร่างขาวให้นอนทับตามลงมา ทั้งที่ยังไม่ได้ถอดถอนกายออก
"มันดีมากเลยเค้ก"
"ดีมากจริงๆโก้"
ทั้งคู่เอ่ยแต่ประโยคเดิมๆออกมาด้วยเสียงปนหอบ มันดีและถึงใจมากสำหรับการห่างหายไปนาน
แต่เท่านี้พอแล้วหรือ
คำตอบคือไม่
มือหนาลูบวนรอบอกนูนอีกขยำแรงๆส่งท้ายก่อนจะเลื่อนไปที่กลางกายคนรักที่มีน้ำใสๆอยู่ตรงปลาย
"โก้ช่วยเค้กบ้างนะ"
ว่าจบโกโก้ก็กดหัวแม่มือลงที่ตรงส่วนปลายหยอกล้อกับคนรักตน คนถูกกระทำกระตุกร่างเล็กน้อย คอขาวเกร็งพยายามยกให้ตั้งขึ้นเพราะนอนทับร่างอีกคนอยู่จึงไม่รู้จะวางหัวตนตรงไหน
"วางหัวมาเลยเค้กปล่อยมาเลย"
ได้ยินดังนั้นคัพเค้กจึงปล่อยศีรษะตนตามแรงโน้มถ่วง ซึ่งมันอยู่ตำแหน่งด้านข้างใบหน้าอีกคนพอดี ริมฝีปากแดงสดถูกฟันขาวกัดไว้สะกัดความเสียวซ่านที่ช่วงล่างเมื่อมือหนาเริ่มที่สัมผัสแกนกายเขาเริ่มรูดขึ้นลง
โกโก้ใช้มืออีกข้างจับใบหน้าหวานให้หันมาหาพร้อมใช้ลิ้นหนาเลียริมฝีปากอวบอิ่มก่อนจะแทรกเข้าไปในโพรงปาก ดูดดึงราวกับจะสูบชีวิตให้ได้
ร่างขาวบิดเร้าบนกายคนรัก เสียวซ่าบซ่านไปหมดที่ได้รับการปรนเปรอทั้งส่วนบนและส่วนล่าง เผลอขมิบก้นตัวเองจนสิ่งที่อยู่ภายในแข็งตัวขึ้นอีกครั้ง
"ขึ้นห้องกันเหอะ"
โกโก้ถอนจูบออกพร้อมปล่อยมือออกแล้วลุกขึ้นยอมปล่อยตัวตนหลุดออกจากร่างคนรักทันทีที่เริ่มปวดหนึบอีกแล้ว จะต่อตรงนี้คงไม่เหมาะเพราะของกระจัดกระจายไปหมดอาจได้รับอันตรายได้ มือหนารีบจับมือขาวหวังที่จะพาขึ้นห้องแต่ก้าวไปได้เพียงไม่กี่ก้าวเขากลับ...
"ไม่ไหวอะเค้ก ตรงนี้นะ"
"ห๊ะ"
เพราะขาที่สั่นด้วยความต้องการที่ปะทุรุนแรงอีกแล้ว เรี่ยวแรงที่จะเดินขึ้นห้องจึงหมดลงจนร่างหนาต้องนั่งลงที่บันได
"พักก่อนพักตรงนี้ก่อน มาต่อกัน อ่าส์"
"อ๊ะ! โก้"
เสียงหวานครางดังลั่นเมื่อมือหนาจับสะโพกมนให้นั่งลงบนตักพร้อมกระแทกแกนกายของสวนขึ้นเข้าช่องทางหลังพอดี
"เค้กทำบ้างได้มั้ย ทำให้โก้หน่อยสิครับ"
"อื้อ"
มือขาวจับที่ขาแกร่งสองข้างเพื่อค้ำยันค่อยๆยกสะโพกตนขึ้นและวางลงช้าๆ
"อ่าส์ ตอดแรงไปแล้วเค้ก รัดแน่นไปแล้ว อืมมม"
"อื้อ อ๊ะ.. "
กายขาวสะท้านกว่าเก่าเมื่อมือหนาคว้าแกนกายของเขาอีกครั้งพร้อมรูดขึ้นลงอย่างหนักหน่วงกว่าเมื่อครู่
"เร็วให้เท่าโก้สิ อ่าส์ จ.. จะได้ถึงพร้อมกัน อ่าา อ่าาา"
"อ๊ะะะ อ๊ะๆๆๆ บ.. แบบนี้.. ด.. ดีมั้ยโก้"
"อื้อ เค้กชอบมั้ยล่ะครับหืม"
เสียงทุ้มกระเส่าตอบกลับมาพลางซุกไซร้จมูกคมลงที่กกหูเลื่อนลงมาที่คอและไหล่ขาว ฝากรอยไว้หลายต่อหลายรอย
"อื้มมม โก้ เค้ก.. อ๊ะ อ๊ะะะ จะ..."
"รอโก้ก่อน อื้อ อ่า เค้กรอโก้ก่อน"
มือข้างหนึ่งยังรูดแกนกายให้คนรักไม่ลดความเร็ว อีกข้างค้ำบันไดไว้เพื่อตนจะได้ยกสะโพกสวนกลับไปได้ พร้อมๆกับร่างคัพเค้กที่ขย่มลงมาเร็วยิ่งขึ้น เสียงเนื้อกระทบกันบวกเสียงครางดังระงมลั่นบ้าน
"เร็วเค้ก ร.. เร็ว เร็วๆ...อีก ค.. เค้ก... อ๊าาาา!!"
"อ่าาาาาาา" เสียงครางดังลั่นเมื่อทั้งสองปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน
"เค้กลุกหน่อย"
คัพเค้กลุกขึ้นด้วยขาสั่นๆตามที่คนรักบอก ใบหน้าขึ้นสีแดงเมื่อก้มลงเห็นหยดน้ำรักสีขุ่นทั้งของตนและของคนรักเปอะเปื้อนเต็มบันได
"โอ๊ะ อึ๊ก!"
ปล่อยเสียงออกมาด้วยความจุกเมื่ออยู่ๆสองแขนแกร่งสอดเข้าใต้ข้อพับขายกร่างขาวขึ้นและทิ้งน้ำหนักให้ฝังกายตนอีกแล้ว
"รอบนี้ต้องถึงห้องนะ ป่ะ"
แขนขาวคล้องคอคนรักไว้เพราะกลัวตก ปล่อยเสียงดังคล้ายคนสะอึกทุกย่างก้าวขึ้นบันได
"อึก ลึก ลึกมากเลย อึก"
"ยังไหวมั้ยครับคนดี"
เสียงทุ้มกระซิบถามคนที่เกาะเขาแน่นเมื่อเดินมาถึงชั้นสองของบ้านแล้ว แอบมองดูเห็นใบหูแดงฉานรับรู้ได้เลยว่าคนรักคงจุกไม่น้อยเพราะเขาก้าวขึ้นบันไดหนึ่งขั้นตัวคนที่อุ้มอยู่ก็โย้ขึ้นและกลับมากระแทกแกนกายเขาแรงๆทุกที
คัพเค้กผละใบหน้าออกจากไผล่แกร่งสบตาคนรักด้วยสายตาอันยั่วยวน ประคองใบหน้าคมมารับจูบตน บดขยี้ริมฝีปากบางจนพอใจ ก่อนจะตอบออกมา
"รีบเข้าห้องเถอะ จะได้ต่อกันอีกสักที"
โกโก้กระตุกยิ้มออกมา มือหนารีบเปิดประตูห้องเข้าไปวางร่างคนรักลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อมทันที
คำว่าต่ออีกสักทีไม่มีอยู่จริง
เห็นทีคงมีการชดเชยเจ็ดเดือนที่ผ่านมากันทั้งคืน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น